Bugün yazımıza başlamadan biraz nostalji yaparak ve geçmiş zamana dönelim...
Eskiden insanlar sabah ilk kalktıklarında kaldırımları olmayan, asfaltı yapılmamış o tozlu yolları süpürür ve temizlerdi. O zamanlar bugünkü gibi modern temizleme araçları falan yoktu. Herkes elinde çalı süpürgesi vardı. Süpürülmeden önce komşusuna zarar vermesin ve toz kalkmasın diye yollar iyice sulanırdı. Sonra herkes kapısının önünü her gün düzenli olarak temizlerdi. Hatta kimi de komşusunun kapısının önünü de temizlerdi. Kimse kimseyi üzmezdi ve herkes birbirine yardım ederdi. Çocuklar kapı önünde oynarlardı ve bu durumdan kimse rahatsız olmazdı. Kimi zaman büyükler bile aile olarak çocukların oyunlarına ortak olurlardı. Çok eğlenceli zamanları beraber geçirirlerdi. Kısıtlı ve maddi imkansızlıklarda bile çok zengin ve renkli bir hayatı paylaşırdık. Çocuklar hem sokaklarda hem de okullarda hayata hazırlanırlardı. Öyle bugünkü gibi sanal hayatı değil, hayatın gerçeklerini yaşayarak öğrenirlerdi. Arkadaşının babası amcan, annesi teyzen, abisi abin, ablası ablan ve kardeşi kardeşin olarak görülürdü. Tabiri caizse kimse kimsenin tavuğuna kışt demezdi. Herkes birbirini tanır sever ve sayar saygı gösterirdi. Komşunun hastası senin hastan olurdu sen bakardın sen kalırdın refakatçi olarak. Cenazesi senin cenazen olurdu, sen kaldırırdın, sen Kur'anı-i Kerim okuturdun, Televizyonları açmazdık böyle zamanlarda. Komşular bir tabak yemeği paylaşırlardı. Çocuklar bu işi yapmak için biçilmiş bir kaftandı. Komşularla aracılık yapan ve iletişimi sağlayanlar hep çocuklardı. Çocuklarımızdı...
Dönüyoruz bugün yaşadığımız zamana...
Komşuluk var mı? Yok...
Çocuklar sokakta oynayabiliyor mu? Hayır...
İnsanlar rahat mı? Hayır...
İnsanlara güven var mı? Hayır...
Komşularını tanıyor musun? Hayır...
Kimse kapısının önünü temizliyor mu? Hayır...
Peki nasıl bu kadar yozlaştık?
Nasıl bu kadar vurdumduymaz bir toplum olduk?
Ortak yaşam alanlarımızı nasıl yok ettik?
Nasıl bu kadar ötekileştirildik?
Bugün bizim çocuklarımıza tecavüz ediliyor...
Bugün bizim çocuklarımız öldürülüyor...
Bugün bizim çocuklarımız ayrıştırılıyor...
Bugün bizim çocuklarımız şehit ediliyor...
Bugün bizim çocuklarımız eğitimsiz bırakılıyor...
Bugün bizim çocuklarımız işsiz bırakılıyor...
Bugün bizim çocuklarımız hapse atılıyor...
Bugün bizim çocuklarımız ekmek alırken vuruluyor...
Bugün bizim çocuklarımız fırıncılar tarafından dövülerek yok ediliyor...
Bugün bizim çocuklar, çocukluklarını yaşayamıyor...
Peki neden?
Buna sebep olanlar kim?
Şimdi geçmiş zamanlardaki yokluklar, yoksulluklar ve teknolojik eksiklikler nedeniyle o zaman ki iktidarı ayyaş, vatan haini, din düşmanı ve ekonomik krizlerle boğuşan, savaşlar nedeniyle ekmeği karneyle dağıtan, tüp, yağ, benzin kuyruklarında insanların krizlerle boğulmasına sebep oldu diye suçlayanlar, bugüne döndüğümüzde ise her sorumluluğu üstlenen, helal yemeyen, kul hakkı yiyen, ülkeyi güllük gülistanlık yok eden, terörden temizleyemeyen, şehit haberlerine yasak koyan, yandaşlarına ihaleler veren, doğayı tahrip eden, kendinden olmayanı hapse tıkan, hak ve özgürlüklerin olmadığı, her şeyi yasaklayan ve en ufak bir olayda hemen istifa eden onurlu (!) bir iktidara, çocuklarına ve yandaşlarına bir göz atalım ne derseniz...
Onların çocukları en iyi okullarda okuyor...
Onların çocukları asla işsiz kalmıyor...
Onların çocuklarının bir eli balda, bir eli yağda...
Onların çocukları gemicikler sahibi...
Onların çocuklarının villacıkları var...
Onların çocuklarının evlerinde paracıklar var...
Onların çocuklarının evlerinde para kasacıkları var...
Onların çocuklarının evlerinde para sayma makinecikleri var...
Onların çocukları öldürülmüyor...
Onların çocukları şehit olmuyor...
Onların çocukları çünkü askerlik yapmıyor...
Onların çocuklarının hepsi akıllı, zeki ve uyanıklar...
Onların çocuklarına her şey serbest ve reva görülüyor...
Onların çocukları alkol alabiliyor...
Onların çocukları kumar oynayabiliyor...
Onların çocukları kadınlarla ve kızlarla takılabiliyor...
Onların çocukları ihaleler alabiliyor...
Onların çocukları vakıf sahipleri olabiliyor...
Onların çocukları haramı çok seviyor...
Onların çocukları kul hakkı yemeyi çok seviyor...
Onların çocukları, bizim çocukları sevmez...
Onların çocukları arabalarla masum insanlara çarpar öldürür...
Onların çocukları suç işler örtbas edilir...
Onların çocukları yalanı dolanı seviyor...
Onların çocukları pis işlerinde dini alet etmeyi seviyor...
Onların çocukları bir grup öfkeli gençten oluşuyor...
Onların çocukları kindar olmayı seviyor...
Sen önce kendin namuslu ve temiz ol ki. çocuklarında öyle olsun...
Sen kendi çocuğuna ihale vermeden önce terbiye ver...
Sen önce kendin insan ol, örnek ol ki, çocuklarında insan olarak seni örnek alsın...
İstersen önce kendi kapının önünü temizle , sonra kalk bana laf söyle...
Ülkenin içine ettiniz be utanmazlar!
0 yorum:
Yorum Gönder