Her şey, her türlü pislik, her türlü ahlaksızlık, ihanet, sömürü, savaş, ideolojik mücadele, partisel mücadele vs. genelde para ve güç (makam,mevki,koltuk) içindir. Zira para ve güce ulaşmanın yolu, genel itibariyle, ilkelerinden ve kişiliğinden ödün vermekle olur. Bana, para ve güce ulaşmak adına kavga veripte, ilkesinden ve kişiliğinden ödün vermeyen birini gösterebilir misiniz? Ya da karakterinden, kişiliğinden ve ilkelerinden ödün vermeden, para ve güç sahibi birini gösterebilir misiniz? Belki binde bir örnekler çıkabilir. Günümüzde insanlar arasındaki mücadeleler, ekipler arasındaki bölünmeler güç ve para için yapılmaktadır...
Ama insan olan, asla para ve güç adına mücadele etmez. Arkadaşlarını, dostlarını yarı yolda bırakmaz. Güç ve para için mücadele veren ve bu yolda ilkelerinden, kişiliğinden ödün veren bana göre şeytandır ve şeytanlaşmış tiplerdir. Bu ülkeyi, bu milleti, bu devleti, bu dini, para ve güç manyağı olmuş ve bu yüzden bütün değerlerinden sıyrılmış namertler mahvetmedi mi?
Zaten gerçek güç kesinlikle parada değildir...
Özellikle ülkesi ve milleti için takdire şayan büyük bir mücadeleye girmiş bir ekibin, partinin, yol arkadaşlarının ve dostlukların para ve güçle asla sıkı bir ilişkisi olamaz. Olmamalı. Yani insan olan, para ve güç için yaşamaz, yaşayamaz. Yaşamamalı...
Güç mü istiyor?
Birleşmek zorundadır...
Birleşmek mi istiyor?
Paylaşmak zorundadır...
Paylaşmıyor mu?
Asla birleşemez...
Birleşemiyor mu?
Asla güçlenemez...
Bu kesinlikle, yüreklere ve beyinlere kazınmak zorundadır. Özünde insan olan, kazandıkça değil paylaştıkça güçlenir. Şerefinden ve kişiliğinden taviz vermekten başka ve nihayet insanlıktan çıkmaktan başka ne oluyor? Para ve güç peşinde olduğu müddetçe, para ve güç için köpekleşenlerle dalaşmak zorunda kalır. para ve güce sahip olanların önünde eğilmek kaderi olur. Ya da peyderpey zorlaşır. Nihayet mahvolur ve yok olur gider. Zira hayat, para ve güç peşinde koşanların durumlarını ayan beyan gözler önüne sermektedir...
Güç ve para derdiyle yanmak, asla özgürleştirmez, bilakis haddinden fazla köleleştirir...
Çünkü güç ve para, bir şeylerden ödün vererek elde edilir. Bugün bizim milletimizin içinde bulunduğu durumda budur. Bugün insanlarımız, politikacılarımız, gençlerimiz, yazarlarımız, hatta din adamı diye bildiklerimizin çoğu para ve güç peşindedirler. Bunun içinde, para ve güç sahibi olan küresel baronların ve onların kapı kulu olmuş köpeklerinin önünde eğilmektedirler. Bu yüzden de ilke, kişilik, karakter ve haysiyet diye bir şey tanımamaktadırlar. Gerçeğe teğet geçmektedirler...
Şerefin, para ve güçle elde edileceği yanılgısındadırlar. Para ve gücü elde ettikleri vakit, daha iyi hizmet edeceklerini düşünmektedirler. Ama yanılmaktadırlar, fakat bunun farkında değildirler ya da işlerine gelmemektedir. Farkında olsalar da artık alıştıkları için yan çizmektedirler ve gerçeği saptırmaktadırlar. Zira şeref kazanmayı düşünürlerken şereflerini kaybetmişlerdir. Para ve güç sahibi olmayı düşlerken, paranın ve gücün uşağı olurlar ve insanlıklarını unuturlar. Tabi ardında bıraktıklarını asla düşünmezler...
Para ve güç, sevgiyi satın alabilir mi?
Bedenleri satın alabilir ama gönülleri asla satın alamaz. Örneğin para ve güç için evlenen bir kadın, gönül olarak her zaman boşlukta olacaktır. Para ve güç adına birilerinin emri altına girenler, daima ESARET altında yaşarlar...
Para ve güç, masumiyeti satın alabilir mi?
Para ve güç, masumiyeti satın almayı bırakın, ancak ve ancak kirletir...
Para ve güç, kederi sevince döndürebilir mi?
Bilakis daha da kederlendirir ve sevinçleri azaltır...
Para ve güç, hayatı satın alabilir mi?
O zaman nice padişahlar, krallar, diktatörler ve yöneticiler en ufak hastalıktan ölmezlerdi değil mi?
Para ve güç, çocukluğu geri getirebilir mi?
Çocukluğu geri getirmeyi bırakın, aksine yaşlanmayı tetikler. Çünkü para ve güç, bir yerde risktir, strestir, endişedir, yorgunluktur ve bu tür rahatsızlıklarda insanların daha erken yaşlanmasını hızlandırır...
Para ve güç, acıyı azaltabilir mi?
Acıların daha da artmasına neden olur. Zira korumaz, korunmak ister ve bu da acı vericidir...
Para ve güç, yalnızlığı giderebilir mi?
İnsanları daha da yalnızlığa iter...
Para ve güç, vicdanı satın alabilir mi?
Alamaz, ama vicdansızlığı bedel ödemeden elde eder...
Para ve güce tamah edip, arkadaşlarını ve dostlarını yarı yolda bırakarak bugün bulundukları konuma gelenler şunu çok iyi biliniz ki, asla orada kalıcı olamazsınız. Bugün siz satarsanız, yarında sizi satarlar. Bu döngü devam eder gider. Ne zamana kadar mı?
Ne zaman ki güçlü vicdanınız, kişiliğiniz, karakteriniz ve ilkeleriniz, paradan önce gelirse işte o zaman...
ÜLKE BÖLÜNSÜN İSTİYORUM!
YANDAŞ, YALAKA VE YAVŞAKLAR BİR TARAFA,
ONURLU, ŞEREFLİ, EMEKÇİ, VE VATANSEVER İNSANLAR BİR TARAFA...
(Can YÜCEL)
0 yorum:
Yorum Gönder